Ομοίωμα θεατρικού προσωπείου μικρών διαστάσεων, συγκολλημένο από πολλά θραύσματα και συμπληρωμένο. Βρέθηκε το 2000 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στη δεξαμενή ΝΜΑ III της οικίας Λ.

Το προσωπείο ήταν πιθανότατα προσαρτημένο σε έναν πήλινο, στρογγυλό δίσκο που τον κρεμούσαν στον τοίχο. Η μορφή που εικονίζεται είναι κάποιος ανδρικός ρόλος της Νέας Κωμωδίας. Στο κεφάλι φορά διάδημα, ενώ στα μάτια και το στόμα υπάρχουν ανοίγματα.

Στην κωμωδία τα χαρακτηριστικά των προσωπείων ήταν υπερβολικά και παραμορφωμένα για να προκαλούν το γέλιο των θεατών. Το στόμα ήταν ιδιαίτερα πλατύ, τα φρύδια τονισμένα και οι εκφράσεις έντονες. Οι χαρακτήρες των έργων ήταν κυρίως καθημερινοί άνθρωποι και παριστάνονταν στερεότυποι κωμικοί χαρακτήρες, όπως ο δούλος, ο μάγειρας, η εταίρα και ο νεαρός εραστής.

Τα προσωπεία που φορούσαν οι ηθοποιοί στις αρχαίες παραστάσεις κατασκευάζονταν συνήθως από φθαρτά υλικά, όπως ξύλο, φελλό και ύφασμα. Αντίθετα, τα ομοιώματα προσωπείων που είναι φτιαγμένα από μάρμαρο, μέταλλο ή πηλό, όπως το συγκεκριμένο δεν έχουν πάντα σαφή ερμηνεία. Παρόμοια πήλινα ομοιώματα τοποθετημένα σε δίσκο έχουν βρεθεί σε τάφους ως κτερίσματα, μαρτυρώντας ενδεχομένως τη σχέση του νεκρού με το θέατρο. Ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή τον 2ο και 1ο αι. π.Χ. και πιθανόν αρχικά κατασκευάζονταν με σκοπό να τιμήσουν το έργο κάποιου θεατρικού συγγραφέα.